FELIZ NAVIDAD!!!!!

Finalizadas ya las clases,solo queda FELICITAR las Fiestas a todos y un Próspero Año Nuevo,a los que nos vemos el miercoles:ya celebraremos el fin en la cena,a los que no!pasarlo bien en estas vacaciones!un beso a todos!

Caracol e Caracola

http://www.youtube.com/watch?v=HM9I7Qowo_k

Librerías

Xa sabedes que para consultar moitos e moitos máis libros os atoparedes en librerías, tales como:

Cascanueces: C/ Travesía de Cordonería, 10. A Coruña
Lume: C/ Fernando Macías, 3. A Coruña http://www.lumelibros.com/
Nós: C/ Praza do Libro, 1. A Coruña http://www.librerianos.com/
Nova Colón: C/ Olmos, 9. A Coruña
Fnac: Mercado Eusebio da Guarda. Praza de Lugo, s/n. A Coruña http://www.fnac.es
Libros para soñar: Avenida de Finisterre 64. A Coruña

C/ Triunfo, 1. Vigo http://librosparasonhar.wordpress.com

Alguén coñece máis?

Toupiño Birolo modernizado!

Este luns faremos na aula o amigo invisible! Fai uns meses parecíanos case imposible, pero quixemos basealo agasallo en libros infantís.
Foi así, índo a mercalo como coñecemos o Tupiño Birolo modernizado, pulsando o botón escóitanse a onomatopeia de cada animal, e escóitase o son das "cacas" dos diferentes animais.
O luns será o día do intercambio de agasallos, así que xa os contaremos!.

Que tal, vexetal?

A través da pregunta ¿cómo te sentes? este conto mostra, cunhas ilustracións moi peculiares, froitas e verduras expresivas destacando nel o factor sorpresivo e real.

É un bo recurso para descubrir os diferentes estados de ánimo dunha forma imaxinativa e peculiar así como unha primeira toma de contacto cos alimentos, os cáles caracterizan os personaxes de dito conto, transformándose en seres animados.

El chupete de Gina

Escritor: Christine Naumann-Villemin.


Ilustrador: Marianne Barcilon.


Editorial: Corimbo.






Tete, petete, chupón, chupa, chupete, chupeta... Son muchas las formas de designar al mejor amigo de los más pequeños. Gina, la protagonista de este cuento, es una de estas pequeñas... Ella crece junto a su fiel compañero, quien la protege en sus pesadillas, la acompaña en sus aventuras y lo que es más importante,quien la hace sentirse bien... Su chupete.


Gina tiene planes para su amigo de goma. Ella está segura de que su chupete la seguirá acompañando cuando comience sus clases de natación, se vaya de picnic o incluso... el día de su boda. Pero su madre no tiene los mismos planes en mente para la pequeña, ella cree que su niña se está haciendo ya demasiado mayor para llevar el chupete a todas partes. La insistencia de la madre cae en saco roto una y otra vez , hasta que un día... paseando por el bosque pasa algo que hace que Gina se desprenda de su chupete y se lo regale a alguien que lo necesita más que ella.. ¿Te atreves a saber que ha pasado en el bosque...?


Adryana :)

O Capitán Calabrote

Conto intrepidante que narra a historia dun pirata que vive nunha illa deserta e que un bo día recibe inesperadamente a visita doutro pirata de aspecto terrible.
O Capitán Calabrote é un pirata de verdade,pirata pirata e como bo pirata, nunca deixa de selo,nin estando xubilado,sempre prefire a compañía dun bo amigo con quen debuxar nubes de fume sobre as estrelas ó mellor dos tesouros, aínda que sexa roubado.
Sen dúbida un libro fantástico que non debe faltar na caixa dos recursos dun educador.

Canción de Navidad

Aproveitando estas festas navideñas, quero recordar un clásico da literatura, tanto para pequenos coma para maiores e que conta cunha infinidade de versións cinematográficas, refírome a "Canción de Navidad" de Charles Dickens.

Esta curtiña novela cóntanos a historia de Scrooge, un home avaro e tacaño e de como a visita por navidad de tres pantasmas (a do pasado, a do presente e a do futuro) fanlle darse conta das malas accións da súa vida, das súas consecuencias e do que pode facer para cambiar, xa que aínda está a tempo.

Seguramente todos coñecemos de sobra a historia, pero non hai nada coma unha lectura do orixinal que ademais, ao tratarse dunha novela tan antiga (ten casi 200 anos) atópase libre de dereitos e pode lerse facilmente na rede para aqueles aos que lle pique a curiosidade.

Editorial OQO

CARACOL E CARACOLA

Caracol sentíase escuro e sen brillo ata que Caracola lle demostrou que era fermoso. Cos seus corniños ao sol, anda que anda e fala que fala, descubrirán xuntos en que consiste a amizade



QUE SUSTO!

Caracol e Caracola dan un paseo cheo de aventuras. A cadela Fifí confúndeos con dous bombóns e o gato Maruxo, cun par de bólas. Vaia susto!, coinciden os dous, que saen airosos grazas a se axudaren un ao outro.





CARACOL E FORMIGA.

Caracol anda amodiño e Formiga faino moi rápido, pero iso non lles impide estaren sempre xuntos. Un día deciden irse bañar ao lago, unha excursión coa que coñecerán mellor a natureza e tamén a eles mesmos.



NAVEGA CARACOL!

Acababa de chover e o sol escondíase tras unha nube gris. Bonito día para navegar, concluíu Caracol. Decidido, bótase á auga sobre unha folla grande. Pecha os ollos e soña que navega por un río caudaloso, ata que o seu particular barco encalla. Pero con esta aventura coñecerá cinco novas razóns, verdes e cantaruxeiras, para acabar a andaina máis feliz.




CARACOL E VERMIÑO.

Caracol comía unha folla verde, enorme e saborosa. Vermiño comía outra igual, que resultou ser a mesma. Come por un lado, come polo outro e, como non, de súpeto atopáronse fronte a fronte, e con cara de poucos amigos. Pero mentres discuten, a pomba come por un lado e come polo outro…

Sacapenas

Sacapenas falanos de uns pequenos muñequiños feitos de madeira, tela e fío, orixinarios de Guatemala, que sirven para que os mais pequenos lles conten as suas preocupacions e así poder dormir sin elas.

O neno do conto no consigue dormir, polo que a sua avoa lle regala unos "sacapenas" para que poida conciliar o sono. Pero que pasará cando los "sacapenas" tampoco poidan dormir...

Los muñecos “sacapenas” son o símbolo de este relato que nos abre a porta a outra cultura. Desde fai moito tempo os nenos de Guatemala los fabricanos e a hora de deitarse contanlle unha preocupación e deixanos debaixo da almohada para que, o día siguinte, desperten sin inquietudes.

A historia de Erika

Escritor: Ruth Vander Zee
Ilustrador: Roberto Innocet

Veñen de cumprírense 60 anos da liberación dos campos de exterminio nazis. Erika cóntanos a súa historia para lembrarnos que a mellor maneira de que non se repita é manter viva a memoria.
Erika conta que non sabe a sua data de nacemento o seu verdadeiro nome o nome dos seus pais se tiña irmans, non sabe nada tan só que a súa nai doulle a vida cando decidiu tirala dun tren de ganado tendo apenas meses para salvala do holocausto.
Erika e recollida por unha boa muller que a cría e a educa pero durante a súa infancia Erika seguese preguntandolo polo amor dos seus proxenitores. Co tempo Erika casa cun home maravilloso e ten tres fillos e varios netos, pero ainda nesta situación Erika preguntase se os seus pais a bicarian e a abrazarian antes de tirala do tren pouko antes da sua morte.

Prelibri

Prelibri- Bruno Munari

Onte en clase tivemos a oportunidade de coñecer o prelibri, unha proposta do diseñador Bruno Munari que conta con doce pequenos libros; dedicados aos nenos da educación infantil que aínda non saben ler nin escribir. Con isto Bruno Munari pretende facer entender que os libros estan cheos de sopresas, por iso estes conteñen diferente información visual , táctil, térmica....

Os libros foron confecionados a man, con materiais utilizados nas manualidades infantís.

O pelibri merece a pena ser coñecido para poder comprender o diferentes que poden ser cada libro.

Editorial Ir Indo

"UN VELLO E UNHA VELLA"

Acordádesvos deste conto? Foi representando por algún alumno/a na nosa aula. A ver se nos animamos a grabar un vídeo para poder colgalo aquí.


AUTORA: NEVES ESTEVÉZ
ILUSTRADOR: PEPE CARREIRO

Editorial Kalandraka

http://www.kalandraka.com/

A Editorial Kalandraka naceu co Día Internacional do Libro Infantil e Xuvenil, o 2 de abril de 1998. Apostou polos albums ilustrados, nacendo así os "Libros para Soñar"... Acadou o seu primeiro premio en 1999 co "O coelliño branco" de Xosé Ballesteros e Oscar Villán.

Xa fai unhas cuantas semanas, representamos na aula un conto de dita Editorial, "Que che gustaría ser?" de Arianna Papini. Acordádesvos del?

Foi unha experiencia moi satisfactoria, xa que a pesar de ser o primeiro conto que interprentamos en gran grupo, saiunos moi ben. Primeiro repartimos as diferentes frases do conto, para que cada unha de nos puideramos dicir algo, aprendémolas e fixémolas nosas, para despois ensair.

A hora da representanción decidimos poñernos en círculo, situando os nosos espectadores no centro do mesmo. Foi unha maneira diferente de contar un conto. Quizáis non foi a mellor das formas, pero pouco a pouco iremos mellorando na nosa labor coma contacontos.

Ademais deste, a outra metade do grupo tamén representou o conto "Cando chove"de Leire Salaberria.

Na xornada de hoxe Carmen mencionounos o clásico conto do "O galo Quirico". O escoitar o título do libro, viñeronme a mente moitos recordos da infancia, xa que cando era nena contábannolo moitas veces na escola. Contábannos a histora dun galo moi presumido que de camiño a boda do seu tío Perico, se atopou con un verme

A imaxe que se encontra a nosa dereita é a foto do libro, nunha versión da editorial Kalandraka, publicado en 2002 e escrito por Tareixa Alonso e ilustrado por Alicia Suárez.

Autora: MIRIAM SÁNCHEZ MOREIRAS
Ilustrador: FEDERICO FERNÁNDEZ

Onde perdeu Lúa a risa? é outro exemplar da editorial Kalandraka e está dispoñible en varios idiomas: galego, castelán, euskera, catalán e portugués. Con el conseguiron o premio Nacional de Ilustración 2001.


Sorrir é unha das cousas mais importantes e mais valiosas que nos dou a vida. Cando sorrimos sentimonos ben, alegres con ganas de facer cousas. Daniel, o protagonista deste conto, coñece o valioso que e a risa, por iso cando descobre que a Lúa a perdera, decidiu buscar por todas partes. Nin o gato, nin a vaca, nin a rá, nin o lobo lle dan a solución, pero a lechuza sabia saberá ofrecerlle a solución o problema.

Trátase dun conto sinxelo e moi expresivo polas marabillosas ilustracións que presenta, polo que é moi recomendando para os prelectores.

AUTORA: MARISA NÚÑEZ
ILUSTRADOR: ÓSCAR VILLÁN

"A cebra Camila", contanos a histora da Cebra Camila, que por non obedecer a súa nai, perdiu moitas das súas listas. Por iso se puxo moi triste, pero grazas a solaridade e compañeirismo dos animaliños que ía atopando polo camiño conseguiu taparse coa aportación de cada un deles: A serpe, un anel; o caracol, unha listiña de prata; o arco ires, un remendo azul...

Se queres coñecer o final, xa sabedes!! Facédevos co libro e disfrutade del e das súas ilustracións. Outra de moitas historias interesantes que nos ofrece a editorial Kalandraka.


A continuación, atópase un vídeo sobre outra forma de contar este conto. É unha maneira moi bonita e entretida para que os nenos/as presten maior atención:

El viaje de María

http://www.youtube.com/watch?v=YybEpQK_g-8

EL VIAJE DE MARIA de Miguel Gallardo narra a historia dunha nena autista. É un bo exemplo coma El cazo de Lorenzo, para tratar de entender as persoas con este problema e é un bo proxecto para mellorar a calidade de vida das persoas con autismo.

Para este libro, Miguel Gallardo tivo a seguinte idea (un fragmento retirado dunha entrevista súa): "... intentar meterme en el mundo de María e intentar comprender y visualizar las cosas que perturban a María de nuestro mundo, las cosas que le gustan, las que le hacen sonreir y un pequeño trozito de su planeta tal como yo lo imagino, de una manera fluida, divertida y comprensible incluso para el público que no conoce este trastorno "

Este libro nace do comic do mesmo autor chamado "María y yo". Despois do conto estreouse a pelicula co mesmo nome. Así que dispoñedes de distintos formatos para coñecer esta historia, que realmente merece a pena.

Sencillamente tú

Moitas veces non atopamos as palabras axeitadas para expresar os nosos sentimentos, igual que lles acontecía as lebres pequena e grande de cor avelá, no conto Adivina cuanto te quiero. Este exemplar, Sencillamente tú, é outra boa opción para poder e aprender declarar o noso amor ou amistade as persoas queridas.

Sencillamente tú é un conto precioso de Heinz Janisch e ilustradora Jutta Bauer. Outros libros ilustrados por dita persoa son SELMA e LA REINA DE LOS COLORES. Este último podedelo atopar na biblioteca da noso centro, para os que lles pique a curiosidade.

El cazo de Lorenzo

http://www.youtube.com/watch?v=OK4CyYaatI0

El cazo de Lorenzo de Isabel Carrier conta a historia dun neno coas súas dificultades, as súas calidades, os obtáculos cos que se enfronta,... É unha boa maneira de comentarlle aos máis pequenos as diferenzas entre as persoas, aínda que dunha maneira moi metafórica.

É unha historia capaz de captar a todo tipo de lectores, sexa cal sexa a súa idade, coa temática de superación dun neno con dificultades (autismo) que ten que sobrelevar día a día.

Desta mesma autora , nace o libro DETRÁS DO MURO que ademáis da autora, ten algo en común co conto anterior.

Un culete Independiente

Que sería de nos sen o noso culete? non poderiamos sentarnos, nin subir a un columpio, nin montar en bicicleta... Isto é o que lle pasou a César Pompeyo, por non coidar ben o seu culete. A pesar de que el pensaba que non lle facía falta para nada, pronto se dou de conta o necesitaba moito, e dende esa portouse ben, para que o seu culete non levara as culpas do seu mal comportamento.

Esta historia cóntase no El culete independiente, un conto de José Luis Cortés/Avi.

El canto de las ballenas

"El canto de las ballenas", un conto de Dyan Sheldon.

ILUSTRADOR: Gary Blyth

EDITORIAL: Kónicos

Na xornada de hoxe, a nosa compañeira Lara contounos o conto El canto de las ballenas.

¿As baleas cantan?, e se cantan... ¿como cantan?... Esta é unha historia na que unha nena chamada Lili, descobre, grazas a súa avoa, a existencia das baleas, así como o seu canto.... Na miña opinión, trátase dun conto moi máxico e misterioso, que os nenos lle gustará...

Cómo atrapar a una estrella

COMO ATRAPAR UNA ESTRELLA

Este libro é unha aportación dunha compañeira, á clase de hoxe.

Foi editado polo Fondo de Cultura Económica, e narra a historia dun neno que soñaba con facerse amigo dunha estrela. Asi que decide levantarse cedo, que será cando as estrelas estean cansadas de brillar toda a noite e......credes que o conseguiu?

Oliver Jeffers tamen é o autor de PERDIDO E ENCONTRADO, unha historia dun pingüino........que teredes que ler o libro para saber o que lle sucedeu.

Adiviñas

ADIVIÑAS

1.

Oro parece,

plata no es,

quien no lo adivine,

muy tonto es.

2.

Choco pasó por mi puerta,

late de mi corazón,

quien no lo adivine

es un tontorrón.

3.

Despois de moerme
auga fervendo botan en min,
a xente bébeme moito
cando non quere durmir.

4.

Cun velo de tul
e cun pedaciño de pan
formaremos unha flor.
Sabes ti decirme cal?

5.

Queres te?
Pois toma te!
Sabes ti que froito é?ç

6.

Saímos ao anoitecer
ímonos cando canta o galo
hai quen di que nos ve
cando lle pisan un pé.

7.

Fríos, muy frios estamos

y con nuestros sabores

a los niños animamos.

8.

¿Qué cousa cousiña é,

que para adiviñar é,

que na boca ten o pé?

9.

Un queixiño douradiño

de noite está sen gardar;

non hai rato neste mundo

que nel poida adentar.

10.

Polos montes brinca e canta,

polas raíces se levanta;

dá ledicia, danos vida,

parece, ás veces detida

como un cristal, pero anda.

11.

Redondiño, redondiño

como a roda do muiño:

ten follas, ten!

e non llas conta a ningén.

12.

Que cousiña son

se de novo teño barba

e de vello non?

13.

Onte ovo,

hoxe capuchiño

e mañá voarei

como un paxariño.

14.

No alto vive

e nel está,

no alto tece

a tecelá. (A araña)

15.

Unha vella titiritaña

que sobe e baixa pola montaña.

16.

Que animal é o que anda

cos pés na cabeza? (O piollo)

17.

Unha longa longarela,

anda por debaixo da terra

e non ten óso nin costela.

18.

Ten boca e non come,

ten pés e non anda,

ten cu e non caga.

19.

Ave teño de nome,

de lá o revestimento

o que non adiviña

non ten discorremento.

20.

Alta estou,

ladrón vexo vir

do meu carapucho

non podo fuxir.

_________________

Altos castelos

bois amarelos,

auga fermosa

e cadela rabiosa. (Castiñeiro, ourizos, castañas)

________________________

Pilonga chámanme,

dura e sen camisa,

no nadal cómenme

ata na misa.

________________________________________

Son branca e non son de papel,

son verde e non son limón,

son vermella e non son sangue,

son negra e non son carbón.

____________________

Ten pelexo coma a xente

e é moi boa para comer,

chega polo mes de Santos

e todo o ano o tés.

21.

Son redonda coma o mundo

,para morder toda me esgozan,

déixame só o pelexo

e todo o zume me sacan.

22.

No alto estou,

de ouro vestido, por unha regaña

perdín os meus fillos.

___________________________

Alto me vin,

no meu cascarín,

tirei unha risada

e todo perdín.

_________________

Alta estou,

capotiña teño,

vén o vento

e non o deteño.

_______________________

Alto vivo,

se me mira a xente

e río,

quedo sen dente.

_________________

Alto pimpín,

ruín cabaleiro,

pégalle a risada

e solta o diñeiro

________________

Alto estou,

color de ouro teño,

por unha risada

perdo o que conteño.

______________

No aire se cría

no aire se ten,

bota unha risada

e perde canto ten

____________________

Unha señora moi enseñorada,

deu unha risada,

e quedou sen nada.

_____________________________

23.

Arquiña pechada,

que ten que comer

e no mundo enteiro

non hai carpinteiro

que a poida facer.

__________________

Catro monxas nun convento,

onde non entra aire nin vento.