19 may 2012

¡As arañas Pepa e Maruxa!

Aquí os dejo la historia que nos inventamos para el proyecto de el lenguaje matemático. Ademas abajo de todo os dejo un blog que me parecío bastante interesante. Espero que os guste.

“ Un día soleado estaba a araña Maruxa e a súa amiga Pepa na súa redonda e fermoso casa .Unha casa verde e negra situada xunto a un parque che de nenos. Pero hoxe pasaba algo moi estraño os nenos desapareceron e non había ninguén no parque.
Entón as dúas arañas aburridas decidiron ir aberiguar que era o que pasaba e foron en busca dos nenos.
Primeiro intentaron buscar entre as distintas formas xeométricas que se atopaban no parque, entre os redondos, semicírculos, rombos.. pero buscaron sen éxito, polo que decidiron saír a buscalos fora do parque. 
Atopáronse con tres enormes montañas, parecíanlles tan altas que pensaron que nunca poderían escalala. Despois de moito meditalo entre as dúas decidiron intentalo, e despois de dúas horas escalando as montañas chegaron o final. Satisfeitas polo seu logro atopáronse de novo con outro problema. Chegaron de novo a un enorme e difícil laberinto, onde atoparon un montón de liñas verticais e horizontais que formaban difíciles camiños, foi moi complicado pero finalmente o conseguiron.
Por fin nese longo camiño se atoparon con alguén pero non eran os nenos, tan só eran dous peixes que nadaban nunha bagoa. Intentaron preguntarlles se sabían onde podían atopar os rapaces pero estaban tan inmersos que non lles contestaron polo que decidiron seguir o seu camiño.
Cansas de camiñar viron que a súa sorte cambiaba xa que se atoparon cunhas bicicletas que lles farían mais ameno o seu camiño.  Miraron cara arriba e viron un enorme cartel rectangular que lles sinalaba o camiño que debían de seguir, tratábase de dúas longas paralelas que parecía que non tiñan fin. Pedalearon e pedalearon ata que o carril bicicletas rematou. Baixaron das bicicletas e atopáronse cunha zona de barro na que era imposible manter o equilibrio, tan só unhas pedras as podían salvar. Tiveron que dar grandes saltos para saltar de pedra en pedra ata que chegaron o acuario. O aparcadoiro de este estaba baleiro parecía un deserto. Neste tan só había un peixe serra con dúas colas que o vixiaba.
Maruxa e Pepa decidiron preguntarlle onde estaban os nenos e este respondeulles
“ – Se queredes saber onde atopalos a miña lenda tedes que escoitar:
Fun listado na Torre de Hércules polos mariñeiros de San Roque un 7 de abril do ano 946.
Como con atención escoitachedes direivos onde atopar os nenos. Debedes cruzar un fermosos campo cheo dunhas flores chamadas uñas de gato e alí atoparedes os nenos navegando no mar”
As dúas arañas adentráronse no campo e decidiron parar a descansar un pouco para gozar daquel fermoso lugar.
Cando xa estaban recuperadas decidiron seguir o camiño e atopáronse co inmenso mar pero sabían que non serían capaces de atopar os nenos xa que aquel mar era demasiado grande para eles e ademais non sabían nadar.
Entón as arañas decidiron construír unha nova casa rodeada destas fermosas flores para esperar o regreso dos nenos.






BLOG:

No hay comentarios:

Publicar un comentario